احتمال شکستن رای در دادگاه تجدیدنظر
تجدیدنظر مرحله ی ثانویه ی رسیدگی به دعاوی در دادگاه ها و مراجع قضایی است. مطابق قانون پس از صدور رای دادگاه بدوی چنانچه محکوم علیه نسبت به حکم صادره اعتراض داشته باشد می تواند شکایت خود را در قالب دادخواست تجدیدنظر طرح نماید. مراجع قضایی موظفند به این درخواست رسیدگی کرده و اقدامات لازم را صورت دهند.
آیا تمامی آراء صادره از دادگاه های بدوی قابل تجدیدنظرخواهی هستند؟
مطابق مواد قانون آیین دادرسی برخی از احکام و قرار های صادره ی دادگاه های بدوی از امکان تجدیدنظرخواهی برخوردارند. این آراء به شرح زیر می باشند:
- در دعاوی مالی که خواسته ی آن مال بوده و یا ارزش آن خواسته از سه میلیون (000 000 3) ریال بیشتر باشد.
- کلیه احکام صادر شده در رابطه با دعاوی غیرمالی.
- حکم راجع به فرعیات دعوا درصورتی که حکم راجع به اصل دعوا قابل تجدیدنظر باشد.
- قرار ابطال دادخواست یا رد دادخواست که از دادگاه صادر شود.
- قرار رد دعوا یا عدم استماع دعوا.
- قرار سقوط دعوا.
- قرار عدم اهلیت یکی از طرفین دعوا.
در این میان نیز استثنائاتی وجود دارد نظیر موردی که حکم دادگاه براساس اقرار یکی از طرفین صادر شده و یا اظهارنظر یک یا چند کارشناس مبنای رای دادگاه باشد که در این صورت حکم صادر شده قابل تجدیدنظرخواهی نخواهد بود.
با این حال مطابقت موضوعی درخواست با مواد قانونی برای اقناع قاضی تجدیدنظر در تغییر و شکستن رای دادگاه بدوی کفایت نمی کند و می بایست دلایل و استدلال های محکم و قابل قبولی برای دستیابی به پیروزی در پرونده ارائه نمود و این مسئله با کمک گرفتن از یک وکیل متخصص و باتجربه میسر می شود.
براساس آماری که رئیس کل دادگستری استان تهران در مصاحبه ای ارائه داده است، حدود ده درصد از دادخواست های تجدیدنظر به شکستن رای منجر می شود. این میزان اگرچه از جهت کیفیت رسیدگی های قضایی آمار قابل توجهی است، ولیکن از منظر دادخواست دهنده که به دنبال احقاق حق خود و شکسته شدن رای صادره است، رقم بالایی به حساب نمی آید. از همین رو استفاده از توانمندی های وکلای متخصص و باتجربه در خصوص نقض آراء در مرحله ی تجدیدنظر می تواند شانس شما را برای قرار گرفتن میان ده درصد مذکور افزایش دهد. پیگیری ها ، توانایی علمی و تجربه ی وکیل یا مشاور حقوقی شما در برخورد با چنین پرونده هایی از عوامل موثر در شکسته شدن رای است.